We liggen ondertussen al drie dagen op St-Marys en hebben het hier nu wel gezien. Er wordt weinig wind voorspeld maar overmorgen geeft buoyweather weer meer dan 20 knopen dus zouden we graag op
een mooring liggen. Alleen... als we naar de haven van St-Mary's kijken zijn moorings al even schaars als de puffins hier. Maar met 20 knopen voor anker liggen zie ik niet direct zitten, ik heb
de schrik van een losgeslagen Were Di bijna 10 jaar geleden nog niet helemaal verteerd blijkbaar.
Na veel getwijfel en geargumenteer geef ik me dan toch gewonnen en vertrekken we richting Old Grimsby. Op een mooring rekenen we niet maar we liggen er met de 23 knopen SW toch goed beschut en
St-Helen's, Tean en St-Martin's zijn binnen truntekes bereik.
Het zit ons echt mee vandaag : we zien drie dolfijnen, ėėn zeehond en een stuk of twintig puffins!!! Ivan probeert ze allemaal haarscherp op foto te krijgen en we hebben best wel een paar scherpe
puffins op de eeuwige lens gezet gekregen! Woaaaaw!!!
De dolfijnen doen ook een poging om zo hoog mogelijk uit het water te springen en de zeehond komt ook eventjes rond Vaguebond neuzen, ik begin echt te geloven dat dit het paradijs moet
zijn!
Als we bij het aanlopen van Old Grimsby ook nog de laatste mooring oppikken en zo een 'one of a kind' view krijgen op Old Grimsby Sound, St-Helen's Pool en Tean Sound is het paradijselijke nog
een stapje dichterbij.
Om het plaatje helemaal af te maken openen we hier de fles Groot Geluk die we van de friendjes kregen en dopen we Vaguebond, een betere plek konden we echt niet kiezen.
Een paar boten verder zingen een paar zoetgevooisde fransmannen onder begeleiding van een gitaar.
Ik kan me echt niet herinneren wanneer ik nog zo ontspannen geweest ben. Het voelt zo onweselijk aan dat een mens er schrik van krijgt!
We blijven buiten genieten van de zalige kakafonie van meeuwen, aalscholvers, cormorans en fransen tot het water drie meter gezakt is, de stroming al lang gekeerd en we de kust van Tresco voor
onze neus zien ipv. die van St-Helen's pool.